Χρηστικότητα και στυλ .

 

Eίχατε ποτέ φανταστεί πως θα μπορούσατε να κατασκευάσετε έναν ολόκληρο καναπέ, έναν πολυχρηστικό πάγκο για την κουζίνα ή ένα country chic κεφαλάρι για το κρεβάτι -το οποίο θα το βάψετε σε λευκή πατίνα- χρησιμοποιώντας αποκλειστικά ξύλινες παλέτες; Aν παρ’ όλα αυτά δεν έχετε χρόνο για κατασκευές, μπορείτε απλά να χρησιμοποιήσετε την παλέτα σαν βάση για τα κουτιά σας και να φτιάξετε μια «οικολογική» συρταριέρα.

Πηγή άρθρου :http://www.e-go.gr/idanikospiti/articles.asp?catid=10205&subid=2&pubid=128801643

Τοίχοι και μαύρες κηλίδες.

Στους τοίχους έχουν εμφανιστεί μαύρες κηλίδες

• Στα ταβάνια και σε ψηλά σημεία των τοίχων έχουν εμφανιστεί μαύρες κηλίδες. Τι έχει συμβεί;

ΑΙΤΙΑ:  α) Αυξημένο ποσοστό υγρασίας β) Πολύ λερωμένες επιφάνειες, οι οποίες αποτελούν τροφή για ανάπτυξη των μικροοργανισμών (μυκήτων) που δημιουργούν τις μαύρες κηλίδες. γ) Επιφάνειες τις οποίες δεν είναι τις βλέπει ήλιος και δεν αερίζονται σωστά. ΛΥΣΗ: Στην περίπτωση που η αιτία του φαινομένου είναι η συσσωρευμένη υγρασία, θα πρέπει αρχικά να επιδιορθωθούν οι αιτίες που την προκαλούν (πχ στέγες, κατεστραμένες σωληνώσεις κλπ).  Αφού επιλυθεί το πρόβλημα της υγρασίας συνίσταται η ακόλουθη διαδικασία επαναβαφής:   ΒΗΜΑ1: Καθαρίσμός της επιφάνειας με το ΜΥΚΗΤΟΚΤΟΝΟ ΥΓΡΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ τηςΒΙΒΕΧΡΩΜ. ΒΗΜΑ2: Αστάρωμα της επιφάνειας με NEOPAL PRIMER. ΒΗΜΑ3: Εφαρμογή σε δύο επιστρώσεις  το μυκητοκτόνο πλαστικό χρώμα NEOPALKITCHEN & BATHROOM.  Πηγές :  http://www.vivechrom.gr/htmlsite/faqdetails.asp?id=21

Στους τοίχους έχει εμφανιστεί υγρασία & μούχλα

Στους τοίχους έχει εμφανιστεί υγρασία & μούχλα

• Στα χαμηλά κυρίως σημεία βαμμένης επιφάνειας έχει εμφανιστεί υγρασία και μούχλα. Τι έχει συμβεί;

ΑΙΤΙΑ:  α) Αυξημένο ποσοστό υγρασίας β) Πολύ λερωμένες επιφάνειες, οι οποίες αποτελούν τροφή για ανάπτυξη των μικροοργανισμών (μυκήτων) που δημιουργούν τις μαύρες κηλίδες. γ) Επιφάνειες τις οποίες δεν είναι τις βλέπει ήλιος και δεν αερίζονται σωστά. ΛΥΣΗ: Στην περίπτωση που η αιτία του φαινομένου είναι η συσσωρευμένη υγρασία, θα πρέπει αρχικά να επιδιορθωθούν οι αιτίες που την προκαλούν (πχ στέγες, κατεστραμένες σωληνώσεις κλπ).  Αφού επιλυθεί το πρόβλημα της υγρασίας συνίσταται η ακόλουθη διαδικασία επαναβαφής: ΒΗΜΑ1: Καθαρίσμός της επιφάνειας με το ΜΥΚΗΤΟΚΤΟΝΟ ΥΓΡΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ τηςΒΙΒΕΧΡΩΜ. ΒΗΜΑ2: Αστάρωμα της επιφάνειας με NEOPAL PRIMER. ΒΗΜΑ3: Εφαρμογή σε δύο επιστρώσεις  το μυκητοκτόνο πλαστικό χρώμα NEOPAL KITCHEN & BATHROOM.

Όσα πρέπει να ξέρετε για την βαφή επιφανειών 1.

Οι τοίχοι και τα μυστικά τους.

Παρακάτω θα σας παρουσιάσω κάποια πράγματα που πρέπει να ξέρετε πριν ξεκινήσετε να βάφετε τους τοίχους σας.

Επιχρίσματα ή Σοβάδες .

Οι τοίχοι από φυσικούς ή τεχνητούς λίθους μπορούν να υποστούν φθορές ανεξάρτητα αν είναι εκτεθειμένοι στις μεταβολές του καιρού ή αν βρίσκονται σε εσωτερικούς χώρους. Έτσι φροντίζουμε να καλύπτουμε τις επιφάνειες τους με μια ειδική επίστρωση που εξασφαλίζει προστασία και διάρκεια στο χρόνο. Το κονίαμα που χρησιμοποιούμε για αυτή την απαραίτητη δομική εργασία λέγεται σοβάς. Τα επιχρίσματα δεν έχουν μόνο σκοπό να προστατεύσουν τους τοίχους από τη φθορά την υγρασία ή γενικότερα τους εξωτερικούς παράγοντες. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι που το επιβάλλουν όπως π,χ η αρχιτεκτονική εμφάνιση. Τα επιχρίσματα χρειάζονται δηλαδή και για να δημιουργούνται επιφάνειες , πάνω στις οποίες εκτελούνται λεπτότερες εργασίες όπως είναι οι χρωματισμοί. Το πέρασμα των επιχρισμάτων πρέπει να γίνεται όταν οι τοίχοι έχουν ήδη κατακαθίσει και έχουν αποξηρανθεί. Σαν καλύτερη εποχή θεωρείται η άνοιξη και το φθινόπωρο , όταν δεν έχουμε υπερβολικές ή ακραίες κλιματικές αλλαγές.

Κονιάματα.

Για τα επιχρίσματα χρησιμοποιούνται συνήθως ασβεστοκονιάματα, ασβεστοτσιμεντοκονιάματα και τσιμεντοκονιάματα. Χαρακτηριστικό είναι ότι γίνονται συνήθως σε δύο ή τρεις στρώσεις και για κάθε μια χρησιμοποιείται κονίαμα με διαφορετική σύνθεση. Στην αρχή χρειάζεται μία στρώση για να εξασφαλίσει τη σύνδεση των επόμενων στρώσεων με τον τοίχο. Κατόπιν ακολουθεί μια δεύτερη για να δώσει γην επιθυμητή μορφή στην επιφάνεια. Υπάρχουν περιπτώσεις που χρειάζεται και μια τρίτη για να τελειοποιηθεί η επιφάνεια. Στα κονιάματα όλων των στρώσεων χρησιμοποιείται σαν αδρανές υλικό άμμος λατομείου, χοντρόκοκκος για τις πρώτες στρώσεις και λεπτόκοκκος για την τελευταία. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης και άμμος ορυκτή ή ποταμού. Η θαλάσσια άμμος πρέπει να αποφεύγεται επειδή περιέχει άλατα που προκαλούν βλάβες στις επιφάνειες των τοίχων. Στην περιοχή της Αθήνας αλλά και αλλού συνηθίζεται να χρησιμοποιείται σαν αδρανές υλικό για την τελευταία στρώση των επιχρισμάτων άμμος λατομείου που προέρχεται από θραύση λευκού μαρμάρου. Έτσι οι επιφάνειες των επιχρισμένων τοίχων είναι λευκές και μπορούν να βαφτούν ακόμα και σε πολύ ανοιχτές αποχρώσεις. Στα κονιάματα των επιχρισμάτων μπορούν να προστεθούν και στεγανωτικά υλικά όταν χρειάζεται να προστατευθούν οι τοίχοι από την υγρασία. Τα υλικά αυτά είναι είτε σε μορφή σκόνης είτε υγρά.

Βλάβες και επισκευές επιχρισμάτων.

Τα επιχρίσματα έχουν σαν κύριο σκοπό να προστατεύσουν του τοίχους. Χρειάζονται όμως και τα ίδια μια προστασία από τους εξωτερικούς παράγοντες όπως την υγρασία και τις μεταβολές της θερμοκρασίας. Για το σκοπό αυτό καλύπτονται συνήθως με ένα χρώμα ή με κάποιο άλλο τρόπο, με ταπετσαρία, ξύλινη επένδυση και άλλα. Τα επιχρίσματα όμως είτε καλύπτονται είτε όχι είναι δυνατόν να παρουσιάσουν βλάβες και να χρειάζονται επισκευή. Οι βλάβες είναι πολλών ειδών. Συχνότερα παρουσιάζονται κηλίδες, ρήγματα και αποφλοιώσεις . Οι βλάβες αυτές εμφανίζονται περισσότερο στα τριφτά επιχρίσματα που κατασκευάζονται με ασβεστοκονίαμα. Δεν αποκλείεται πάντως να παρουσιαστούν και σε άλλα πιο ανθεκτικά είδη επιχρισμάτων . Οι επισκευές τους συνδυάζονται συνήθως με την ανανέωση των χρωματισμών τους. Πολύ συχνά γίνονται από τους ελαιοχρωματιστές και όχι από σοβατζήδες.

Κηλίδες.

Οι κηλίδες εμφανίζονται εκεί όπου υπάρχει υγρασία και ειδικά εκεί όπου η υγρασία αφού διαποτίσει τον τοίχο τον διαπερνά και φθάνει ως την επιφάνεια του επιχρίσματος. Κλασικό παράδειγμα αποτελούν τα στηθαία των ταρατσών από πλινθοδομές. Τα νερά της βροχής που μαζεύονται στην ταράτσα, ποτίζουν την εσωτερική επιφάνεια των στηθαίων όταν δεν έχει προβλεφθεί η απόλυτη στεγανή κάλυψη τους. Το νερό περνά την πλινθοδομή εμφανίζεται στην εξωτερική όψη και σχηματίζει κηλίδες. Στις απλές περιπτώσεις η κηλίδα οφείλεται μόνο στη διαφορά αποχρώσεως του υγρού επιχρίσματος από το στεγνό. Αν το νερό στεγνώσει και πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μην ξαναφτάσει στην ίδια θέση υπάρχει ελπίδα να χαθεί η κηλίδα. Το περίγραμμα της κηλίδας όμως πάντοτε θα εξακολουθεί να διακρίνεται. Το κακό είναι ότι το νερό όταν περνά μέσα από τον τοίχο διαλύει κάποια συστατικά των λίθων των πλίνθων και κυρίως των κονιαμάτων και τα μεταφέρει στην επιφάνεια του επιχρίσματος. Επειδή τα υλικά αυτά έχουν συνήθως κάποιο χρώμα οι κηλίδες παραμένουν χρωματισμένες έστω και αν στεγνώσουν. Για να εξαφανιστούν πρέπει να τριφτεί και να καθαριστεί η επιφάνεια των επιχρισμάτων με αμμωνία ή με κάποιο ειδικά οξύ. Ακόμη σοβαρότερη είναι η κατάσταση όταν η υγρασία που προκαλεί τις κηλίδες διευκολύνει και την ανάπτυξη μυκήτων (μούχλας). Οι κηλίδες παίρνουν τότε ένα έντονο πράσινο καστανό η μαύρο χρώμα. Η επισκευή στην περίπτωση αυτή απαιτεί εκτός από το στέγνωμα και τη στεγανοποίηση του τοίχου, καθαρισμό της επιφάνειας του επιχρίσματος με έντονο τρίψιμο και απολύμανση. Η απολύμανση χρειάζεται για να καταστραφούν οι μικροοργανισμοί και γίνεται με μια δραστική ουσία, όπως γαλαζόπετρα, σουμπλιμέ και άλλα. Πολύ συχνά είναι απαραίτητο να αντικατασταθεί τελείως η τελευταία στρώση επιχρίσματος.

Όταν ασπρίζαμε τις αυλές μας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΥΛΙΚΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΚΟΛΛΑΣ

1. (1/8) 125 γραμ.’ …………………….. κόλλα (μεθυλοκυτταρίνη)

2. 6 κιλά …………………………………… νερό

3. 3 κιλά …………………………………… στόκο σε σκόνη

4. 4 κιλά …………………………………… τσίγκο

5. 1 κιλό …………………………………… αστάρι πλαστικού

6. χρωστικά πλαστικού

Με τα παραπάνω υλικά φτιάχνουμε 14 κιλά υδρόχρωμα κόλλας που θα περάσουμε 40-45 τετρ. μέτρα μια επίστρωση.

Σε ένα δοχείο βάζουμε το νερό και ρίχνουμε κατόπιν λίγη-λίγη την κόλλα ενώ συγχρόνως την ανακατεύουμε με ένα ξύλο (προσοχή: την κόλλα δεν πρέπει να την αδειάσουμε απότομα γιατί θα σβολιάσει).

Όταν ρίξουμε όλη την κόλλα συνεχίζουμε το ανακάτεμα για άλλα πέντε λεπτά ώσπου να αφρίσει καλά. Αφήνουμε το μείγμα 15-20 λεπτά μέχρι να πήξει. Στη συνέχεια ρίχνουμε [διάλυμα αμμωνίας, (1 κουταλάκι του γλυκού) για την καλή διάσπαση του στόκου], λίγο-λίγο το στόκο ενώ συγχρόνως ανακατεύουμε το μείγμα μέχρι να εξαντλήσουμε όλη την ποσότητα του στόκου. Μετά πρέπει να σουρώσουμε το μείγμα σε άλλο δοχείο καθαρό ώστε να πετύχουμε τη σωστή διάσπαση του στόκου και την ομογένεια του μείγματος. Τοποθετούμε στο καθαρό δοχείο το τρίγωνο και επάνω το κόσκινο του νερού. Αρχίζουμε να ρίχνουμε το μείγμα ενώ με ένα πινέλο βοηθάμε το πέρασμα του μείγματος από το κόσκινο. Τελειώνοντας προσθέτουμε 1/2 κιλό αστάρι πλαστικού. Προκειμένου να περάσουμε λευκές αποχρώσεις, ρίχνουμε στην κόλλα μερικές σταγόνες λουλάκι η μπλε ή μαύρο χρωστικό πλαστικού για να πετύχουμε μεγαλύτερη καλυπτικότητα και πιο διαυγή απόχρωση του λευκού.

Η κόλλα, όπως ο ασβέστης, χρωματίζονται με χρωστικά πλαστικού. Όταν στεγνώσει η κόλλα ανοίγει η απόχρωση της κατά 2-3 τόνους. Γι’ αυτό, όταν χρωματίζουμε την κόλλα, ρίχνουμε τα χρωστικά σε μικρές ποσότητες κι ανακατεύουμε καλά. Βάζουμε σ’ ένα σημείο του τοίχου μια πινελιά περιμένοντας να στεγνώσει για να μας δώσει την πραγματική απόχρωση. Για να συντομεύουμε το στέγνωμα μπορούμε να κάνουμε σέρα με ένα χαρτόνι ή με ένα πιστολάκι (σεσουάρ). Αυτό επαναλαμβάνεται μέχρι να πετύχουμε την επιθυμητή απόχρωση.

ΤΡΟΠΟΣ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥ ΜΕ ΚΟΛΛΑ ΣΕ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΤΟΙΧΩΝ

Αφού ετοιμάσουμε το υλικό και πριν αρχίσουμε το χρωμάτισμα, ξύνουμε τους τοίχους με μια μεγάλη σπάτουλα, για να απομακρύνουμε τα εξογκώματα από τυχόν ξένα υλικά αλλά και για να στρώσουμε την επιφάνεια από τις αγριάδες του σοβά.

Κατόπιν με ένα πινέλο περνάμε όλα τα σημεία που δεν μπορεί να χρωματίσει ο κύλινδρος (κόψιμο). Τελειώνοντας με το πινέλο, παίρνουμε τον κύλινδρο και περνάμε τις επιφάνειες προσέχοντας να μην αφήσουμε απέραστα σημεία και να στρώνουμε ισόπαχα το χρώμα.

Όταν στεγνώσει η πρώτη επίστρωση, ξύνουμε και πάλι τις επιφάνειες με τη μεγάλη σπάτουλα, αφαιρώντας ότι δεν είχαμε αφαιρέσει στο πρώτο ξύσιμο. Τώρα θα φτιάξουμε τα μερεμέτια με γύψο καλλιτεχνίας και αντί νερό βάζουμε χρώμα κόλλας που θα περάσουμε.

Όταν τελειώσει το μερεμέτισμα, χρωματίζουμε με το πινέλο όλα τα μερεμέτια με το ίδιο χρώμα της κόλλας.

Τώρα περνάμε τη δεύτερη επίστρωση, όπως ακριβώς περάσαμε και την πρώτη.

Πηγές : Τεχνικά φυλλάδια, περιοδικά Χρώματος και Διακόσμησης που είμαι συνδρομητής και ή πείρα μου σαν ελαιοχρωματιστής. Παρακαλώ σεβαστείτε τον κόπο μας για την συγγραφή των άρθρων και αν αντιγράψετε μέρος ή όλο τα άρθρο επισυνάψτε ένα σύνδεσμο προς τη σελίδα μας.

Χρωματικοί Συνδυασμοί : ΛΕΥΚΟ ΓΚΡΙ.

Χρωματικοί Συνδυασμοί : ΛΕΥΚΟ ΓΚΡΙ.

Κάποιοι εντυπωσιάζονται από υπερβολικά διακοσμημένους χώρους ή από βαριά και πολυτελή έπιπλα. Κάποιοι άλλοι προτιμούν απλούς και λιτούς χώρους, που πάνω από όλα είναι απέριττοι και αληθινοί. Χώρους που μπορούν να εκφράζουν την ψυχοσύνθεση των ιδιοκτητών τους, μακριά από τάσεις μόδας και επίδειξης. Αν ανήκετε στην δεύτερη κατηγορία δεν έχετε παρά να επιλέξετε το συνδυασμό του λευκού με το γκρι.

Η ουδετερότητα του λευκού και η δυνατότητα του να πολλαπλασιάζει το φως , οι γκρι πινελιές σε σωστά επιλεγμένες γωνίες, οι τοίχοι σε ανοιχτό γκρι που έρχονται σε έντονη αντίθεση με το λευκό της οροφής ή του δαπέδου, σας προσφέρουν θαυμάσιες ευκαιρίες για να αυτοσχεδιάσετε στο χώρο χρησιμοποιώντας τα έπιπλα και τα αντικείμενα που αγαπάτε. Κάποια ξύλινα τραπεζάκια, μερικές ξύλινες κορνίζες, πολυθρόνες και καναπέδες με λευκές ή μπεζ επενδύσεις, μοντέρνοι πίνακες που συνδυάζονται με έπιπλα κλασικά, πήλινα διακοσμητικά και παραδοσιακά κιλίμια. Όλες αυτές οι ιδέες δίνουν μια γεύση μόνο των άπειρων δυνατοτήτων που έχετε αν χρησιμοποιήσετε το λευκό και το γκρι σε σωστούς και προσεγμένους συνδυασμούς. Έτσι αν πιστεύετε πως ο προσωπικός σας χώρος πρέπει να είναι απλός και ουσιαστικός , αν δεν θέλετε να δημιουργήσετε ψεύτικες εικόνες , αν θεωρείτε πως το όμορφο δεν έχει καμία σχέση με το υπερβολικό , δεν έχετε παρά να ξεκινήσετε ακολουθώντας τη συμβουλή μας. Τα αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να φανούν .

Τοίχοι και Γενικοί κανόνες.

Τοίχοι και Γενικοί κανόνες.

Ρήγματα και συμβουλές : Τι πρέπει να ξέρουμε.

Ρήγματα παρουσιάζονται σε όλα τα είδη των επιχρισμάτων. Η κυριότερη αιτία τους είναι η συστολή των κονιαμάτων κατά την πήξη τους, μπορεί όμως να υπάρχουν και άλλες αιτίες όπως η καθίζηση του τοίχου η ανομοιομορφία των υλικών που καλύπτονται από το επίχρισμα κλπ. Τα ρήγματα είναι πολύ δυσάρεστα για τα επιχρίσματα τύπου τεχνητού λίθου, επειδή δεν υπάρχει τρόπος να επισκευαστούν. Είναι επίσης δυσάρεστα και στις πατητές τσιμεντοκονίες που έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν στεγανότητα και που αν επισκευαστούν είναι αμφίβολο αν θα πετύχει η στεγανοποίηση. Για να επισκευαστούν τα ρήγματα πρέπει πρώτα να τα ανοίξουμε και να τα βαθύνουμε. Στη θέση κάθε ρήγματος σχηματίζεται έτσι ένα αυλάκι που ο πυθμένας του έχει πλάτος λίγο μεγαλύτερο από τα χείλη του. Το βάθος του αυλακιού είναι συνήθως ίσο με το πάχος της τελευταίας στρώσης του επιχρίσματος. Βέβαια το βάθος πρέπει να είναι μεγαλύτερο αν το ρήγμα προχωρεί και στα πιο κάτω στρώματα γιατί αλλιώς το άνοιγμα θα παρουσιασθεί και πάλι στην επιφάνεια. Πριν από την επισκευή τα αυλάκια βρέχονται με νερό. Καλύτερο είναι να βρέχονται με γαλάκτωμα ή με αριάνι ( αραιωμένο τσιμεντοπολτό ). Όταν διαβραχούν τόσο ώστε να μην απορροφούν άλλο νερό γεμίζονται με κονίαμα ίδιο με εκείνο που αποτελεί την τελευταία στρώση του επιχρίσματος. Η επιφάνεια τρίβεται με το τριβίδι ή πιέζεται με το μυστρί ανάλογα με το είδος του επιχρίσματος που επισκευάζεται. Επειδή οι επισκευές αυτές γίνονται από τους ελαιοχρωματιστές που επείγονται να αρχίσουν τη δουλεία τους συχνά χρησιμοποιούνται ταχύπηκτα κονιάματα. Τα κονιάματα αυτά μπορεί να διαφέρουν από το κονίαμα της τελευταίας στρώσης. Η λύση αυτή είναι κακή και πρέπει να αποφεύγεται επειδή καταστρέφεται η ενότητα και η ομοιομορφία του επιχρίσματος.

Αποφλοιώσεις :

Αιτία των αποφλοιώσεων είναι συνήθως η υγρασία αλλά σε πολλές περιπτώσεις ευθύνεται και η κακή ποιότητα των υλικών και η πρόχειρη τοποθέτηση των επιχρισμάτων. Συνήθως φουσκώνει και αποκολλάται σε μια περιοχή το επίχρισμα σε όλο του το πάχος. Σπανιότερα μπορεί να αποκολληθεί μόνο η τελευταία στρώση. Για να είναι ριζική η επισκευή των αποφλοιώσεων πρέπει να συνοδεύεται και με τη στεγανοποίηση του τοίχου. Αλλιώς είναι επόμενο ότι το επίχρισμα θα ξαναφουσκώσει είτε στο ίδιο μέρος είτε λίγο παρακάτω. Πριν γίνει η επισκευή πρέπει να αφαιρείται όλο το επίχρισμα που έχει φουσκώσει και όχι μόνο εκείνο που είναι έτοιμο να πέσει. Η αφαίρεση γίνεται με το μυστρί ή με τη σπάτουλα ή ακόμα και με ένα σκεπάρνι. Αν κάποιος κτυπήσει τον τοίχο πχ με ένα σκεπάρνι είναι εύκολο να διαπιστώσει από τον ήχο σε ποια περιοχή είναι φουσκωμένο το επίχρισμα και σε ποια δεν είναι. Μετά την αφαίρεση του επιχρίσματος , οι πέτρες ή τα τούβλα που αποτελούν τον τοίχο πρέπει να καθαρίζονται καλά έτσι ώστε να απομακρύνονται όλα τα υπολείμματα των κονιαμάτων που μπορεί να έχουν μείνει κολλημένα. Με ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να καθαρίζονται οι αρμοί τους σε αρκετό βάθος ώστε να δημιουργείται επιφάνεια κατάλληλη για την πρόσφυση του νέου επιχρίσματος. Το κομμάτι του τοίχου που έχει φανεί με την απομάκρυνση του επιχρίσματος πρέπει να βρέχεται τόσο καλά ώστε να μην απορροφά άλλο νερό. Έπειτα γίνεται το νέο επίχρισμα με τον ίδιο ακριβώς όπως και το αρχικό. Χρησιμοποιούνται τα ίδια κονιάματα ο ίδιος αριθμός στρώσεων ο ίδιος τρόπος εφαρμογής και τα ίδια εργαλεία για την διαμόρφωση της τελικής επιφάνειας. Αν βέβαια η αποφλοίωση περιορίζεται μόνο στην τελευταία στρώση του επιχρίσματος τότε η επισκευή περιορίζεται μόνο σε αυτή.

Προσοχή : Δεν πρέπει να απλοποιούμε την εργασία μειώνοντας τον αριθμό των στρώσεων χρησιμοποιώντας ταχύπηκτα κονιάματα, δηλαδή γύψο ή τσιμεντοκονίαμα. Ο τρόπος αυτός της επισκευής είναι κακότεχνος και πρέπει να αποφεύγεται, επειδή έτσι δεν πετυχαίνουμε ομοιομορφία στο επίχρισμα. Το μόνο που επιτρέπεται είναι η προσθήκη λίγου γύψου σε αναλογία όχι μεγαλύτερη από ένα μέρος γύψου προς 4 μέρη ασβέστη ή λίγου τσιμέντου στο ασβεστοκονίαμα για να επιταχυνθεί η πήξη. Απαγορεύεται πάντως η χρήση γύψου σε εξωτερικές επιφάνειες ή μαζί με το τσιμέντο.

 

DRAGGING : Σε Σιέλ απόχρωση.

DRAGGING : Σε Σιέλ απόχρωση.

Η τεχνοτροπία Dragging είναι μια εξαιρετική εφαρμογή διακοσμητικής τεχνοτροπίας.

Εργαλεία :

1. 1 Βούρτσα 75 χιλιοστών .

2. 1 ρολό βαφής ( αν πρόκειται για μεγάλη επιφάνεια )

3. 1 σκαφάκι.

4. Δοχείο για την ανάμιξη του glaze.

5. Βούρτσα Dragging.

6. Νέφτι

7. Αναδευτήρας.

8. Καθαρό πανί.

Υλικά :

• Βάση : λευκή μπογιά βελουτέ ( η ποσότητα που θα χρειαστεί είναι εξαρτώμενη από το μέγεθος της επιφάνειας προς διαμόρφωση)

• Glaze : προ-αναμεμειγμένο διαφανές glaze λαδιού, λευκή μπογιά βελουτέ, κυανό μπλε λαδομπογιά ζωγραφικής ( η ανάμιξη glaze με την λευκή μπογιά βελουτέ είναι 5 μέρη glaze προς ένα μέρος μπογιάς, η ποσότητα της λαδομπογιάς ζωγραφικής που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από τον τόνο που θέλουμε να πετύχουμε.

• Βερνίκι : Ματ ή spray λούστρου.

  

Στάδιο 1 : Ανακατέψτε καλά την λευκή μπογιά βελουτέ και εφαρμόστε την με πινέλο ή ρολό στην ήδη προετοιμασμένη και ασταρωμένη επιφάνεια.

Στάδιο 2 : Επιλέξτε ανάμεσα στην έτοιμη απόχρωση του χρωματοπωλείου , σύμφωνα βεβαίως με την προτίμηση σας ή παρασκευάστε την μόνοι σας ως εξής. Ρίξτε glaze λαδιού σε ένα δοχείο και προσθέστε απόχρωση της κυανής λαδομπογιάς. Ανακατέψτε καλά. Να ανακατεύετε πάντα αρκετή μπογιά, γιατί φτιάχνοντας καινούργιες δόσεις δεν είναι βέβαιο ότι θα προκύψει ακριβώς το ίδιο χρώμα. Προσθέστε, ανακατεύοντας σιγά-σιγά, το διαλυτικό μπογιάς μέχρι το glaze να αποκτήσει μια κρεμώδη σύσταση. Για να μην κιτρινίσει με τον καιρό προσθέστε 2 κουταλιές μπογιά βελουτέ. Περάστε το glaze με το ρολό ή το πινέλο στον τοίχο σε λωρίδες από πάνω προς τα κάτω, πλάτους όχι περισσότερο από μισό μέτρο ούτως ώστε να έχετε αρκετό χρόνο να το δουλέψετε ενώ θα είναι ακόμη βρεγμένο. Περάστε το με οικονομία ειδάλλως θα αρχίσει να τρέχει πάνω στον τοίχο. Αν οι λωρίδες αρχίζουν να τρέχουν ή να μπερδεύονται μεταξύ τους περάστε το glaze με μια βούρτσα και αφήστε το να κάτσει για λίγα λεπτά πριν κάνετε Dragging . Μέχρι τότε το διαλυτικό μπογιάς θα έχει εξατμιστεί. Αν παρόλα αυτό είναι ακόμη ρευστό προσθέστε λίγο Glaze . Μην αφήνετε ένα τοίχο μισοτελειωμένο. Να φροντίζετε να τελειώνετε την πλευρά του τοίχου από τη μια γωνία στην άλλη, ούτως ώστε να συνεχίζετε αργότερα με μια καινούργια πλευρά του τοίχου.

Στάδιο 3: Αρχίζοντας από την κορυφή του τοίχου με την βούρτσα Dragging ή με μια βούρτσα με μακριές τρίχες σύρετε τη βούρτσα προς τα κάτω με μια συνεχή αδιάκοπη κίνηση. Είναι πολύ σημαντικό για την επιτυχή έκβαση της διαδικασίας η αφαίρεση του glaze να γίνει με μια ολόκληρη κίνηση δίχως την παραμικρή διακοπή κατά μήκος του τοίχου. Σε περίπτωση που η επιφάνεια είναι αρκετά μεγάλη και είναι αδύνατο να γίνει με μια κίνηση τότε ξεκινάτε από πάνω προς τα κάτω μέχρι ένα ορισμένο σημείο και κατόπιν από κάτω προς τα πάνω μέχρι να συναντήσετε το προηγούμενο σημείο. Το μυστικό της επιτυχίας είναι οι ρίγες να είναι όσο το δυνατό πιο ευθείες. Αν προτιμάτε πιο έντονο κοντράστ στο εφέ σας , επαναλάβετε την ίδια διαδικασία.

Στάδιο 4: Βεβαιωθείτε ότι το πέρασμα έχει γίνει ίσιο, σκουπίστε τη βούρτσα με ένα καθαρό πανί. Χρησιμοποιήστε κάθε τόσο ένα νήμα στάθμης για να βεβαιώνεστε ότι οι γραμμές του Dragging είναι ίσιες. Για να επιτύχετε αόρατη ένωση κατά μήκος της επιφάνειας ξεκινήστε την επόμενη ρίγα πατώντας τη βούρτσα σας περίπου 2 εκ πάνω στο τελείωμα της προηγούμενης. Επαναλάβετε την ίδια διαδικασία κάθε φορά αφού πρώτα σκουπίζετε τη βούρτσα με ένα καθαρό πανί.

Στάδιο 5: Για να προστατεύσετε τον τοίχο από τα χτυπήματα περάστε ένα χέρι ματ βερνίκι η spray λούστρου.

Πηγές : Περιοδικά χρώματος και διακόσμησης , τεχνικά φυλλάδια και προσωπική εμπειρία σαν ελαιοχρωματιστής. Το παραπάνω άρθρο μπορεί να αντιγραφεί εν μέρει ή ολόκληρο αρκεί να προστεθεί ένα Link προς τη σελίδα μας.

Ρελιέφ :

Ρελιέφ :

Το ρελιέφ είναι ένα ανάγλυφο υλικό μεγάλης ανθεκτικότητας με μονωτικές ιδιότητες αλλά και δύσκολο στην εφαρμογή του. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν διακοσμητικό.

Χρησιμοποιείτε σε εξωτερικούς τοίχους, από εμφανές μπετόν, σε μαρμαροκονιάματα, τούβλα, αμιαντοτσιμέντα και γενικά σε όλες τις επιφάνειες αρκεί να έχει προηγηθεί η κατάλληλη προεργασία.

Πως βάφουμε τους τοίχους με Ρελιέφ :

Το πρώτο χέρι ή αστάρωμα του ρελιέφ δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Περνιέται όπως και το πλαστικό. Το τελευταίο όμως χέρι που είναι και παχύρρευστο απαιτεί ταχύτητα γιατί στεγνώνει γρήγορα και κάνει σκιές και ματίσεις. Το πρόβλημα λύνεται αν δουλέψουμε δύο μαζί. Αρχίζουμε από τις μικρές επιφάνειες και τις κόβουμε με ένα πινέλο με ελαφρώς αραιωμένο χρώμα για να δουλεύεται πιο άνετα. Ύστερα με τη βοήθεια ειδικού κυλίνδρου από αφρολέξ τις περνάμε όσο πιο γρήγορα γίνεται για να μην αφήσουν ματίσεις. Το ίδιο κάνουμε όπου υπάρχει μικρή επιφάνεια . Μετά πιάνουμε τις μεγάλες επιφάνειες . Για να πετύχουμε σωστό ανάγλυφο πρέπει να αφήνουμε στους τοίχους αρκετή ποσότητα υλικού και να το στρώνουμε καλά για να παρουσιάζει ομοιομορφία. Αυτό γίνεται με τον εξής τρόπο : Αφού έχουμε κάνει τα κοψίματα όπου χρειάζεται , βουτάμε τον κύλινδρο μέσα στο χρώμα και παίρνουμε όσο περισσότερο χρώμα μπορούμε. Τον κυλάμε στον τοίχο καλύπτοντας σε πλάτος μόνο μια ρολιά, ξαναβάζουμε χρώμα και συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο. Μόλις αλείψουμε 4-5 κυλινδριές έρχεται ο δεύτερος μάστορας με κύλινδρο βουτηγμένο στο χρώμα σταυρώνει την περασμένη επιφάνεια και μετά στρώνει το υλικό από πάνω προς τα κάτω και προσέχοντας να πατάει η μία ρολιά επάνω στην άλλη για να καταφέρουμε να εξαλείψουμε τυχόν ματίσεις και σκιές. Μετά το πέρασμα δεν επιτρέπεται καμία παρέμβαση γιατί χαλάει η ομοιομορφία της επιφάνειας. Υπάρχει και μία άλλη τεχνική. Περνάμε το υλικό μας όσο πιο παχύ μπορούμε και από πίσω έρχεται ένας μάστορας με έναν ειδικό μικρό λαστιχένιο κύλινδρο και στρώνει το υλικό σηκώνοντας το. Ο μικρός πλαστικός κύλινδρος έχει την ιδιότητα να αφαιρεί χρώμα και να το σηκώνει δημιουργώντας ένα ελαφρύ μπιμπίκι στην επιφάνεια. Μερικές φορές όταν το ρελιέφ που αφήνουμε σε ένα ταβάνι είναι πολύ παχύ και ακριβώς μετά περαστεί με τον πλαστικό ειδικό κύλινδρο έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μικρών σταλακτιτών που άμα φωτιστούν κατάλληλα δίνουν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα χωριάτικου άγριου σοβά.

Τσιμεντόχρωμα:

Το τσιμεντόχρωμα περνιέται σε επιφάνειες από εμφανές μπετόν ( λιγάκι δύσκολο σήμερα που υπάρχουν τα ακρυλικά χρώματα που είναι πολύ πιο εύκολα στην εφαρμογή τους) . Υπάρχουν τριών ειδών τσιμεντοχρώματα που είναι και τα συνηθέστερα.

1. Το τσιμεντοχρώμα με βάση το τσιμέντο. Το υλικό αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε σε εξωτερικές επιφάνειες αλλά και σε χώρους όπου υπάρχει μεγάλη χρήση νερού ή εξαγωγή ατμού. Το υλικό αυτό δεν έχει άριστες μονωτικές ιδιότητες αλλά σαν τσιμέντο που είναι έχει μεγάλη αντοχή. Επίσης επειδή είναι πορώδες, του επιτρέπει να απορροφά και να διώχνει του υδρατμούς.
2. Το ακρυλικό τσιμεντοχρώμα. Το υλικό αυτό έχει σαν βάση την πρώτη ύλη πλαστικού. Έχει μεγάλη ανθεκτικότητα και οι μονωτικές του ικανότητες έχουν δοκιμαστεί και μας δίνουν υψηλές αποδόσεις.
3. Το ελαιώδες τσιμεντοχρώμα. Το υλικό αυτό είναι ένα από τα πρώτα που εμφανίστηκαν. Λόγω όμως του κόστους του και της δύσκολης εφαρμογής, αποφεύγεται να χρησιμοποιείτε σήμερα. Παρ’ολα αυτά είναι εξαιρετικής αντοχής σε δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες.

Μούχλα: Ένας ενοχλητικός επισκέπτης.

Η μούχλα είναι αναμφισβήτητα ένα σοβαρό πρόβλημα που απασχολεί πολλά ελληνικά σπίτια ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα.

Συνέπειες της μούχλας – ανάμεσα σε άλλες – είναι:

* η αισθητική απομείωση των επιφανειών που παίρνουν ένα μαυροπράσινο χρώμα.
* πιθανά προβλήματα υγείας ιδιαίτερα όταν υπάρχουν ένοικοι με βεβαρημένο ιστορικό αναπνευστικών προβλημάτων, άσθματος, ανοσοποιητικού κλπ., μωρά και ηλικιωμένοι.
* η άσχημη μυρωδιά.
* ή μερική ή ολική καταστροφή ρούχων, επίπλων, χαλιών και άλλων αντικειμένων με οργανική σύνθεση.

Τι είναι η μούχλα;

Η μούχλα είναι… μικροσκοπικοί μύκητες που υπάρχουν μέσα και έξω από τα σπίτια.
Αναπαράγεται με σπόρια και χρειάζεται τροφή από εξωτερικές πηγές, γιατί δεν περιέχει χλωροφύλλη.
Γίνεται ορατή όταν αναπτύσσεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις.

Προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αυτών των μεγάλων συγκεντρώσεων είναι:
– η ύπαρξη υγρασίας
– η ύπαρξη οργανικής τροφής
– το κατάλληλο περιβάλλον (σχετικά υψηλές θερμοκρασίες, έλλειψη φωτισμού και αερισμού)
Παράγοντες που συντηρούν και επιτείνουν το πρόβλημα της μούχλας στα σπίτια:
1) Η ύπαρξη οργανικής ύλης που της παρέχει τροφή: ρητίνες των χρωμάτων, φυσικές ίνες, χαρτί, ξύλο κλπ.
2) Βρωμιά, σκόνη, ίχνη από λίπη κλπ.
3) Σχετικά υψηλές θερμοκρασίες: ≥ 24 – 25ο C.
4) Η υγρασία. Μπορεί να προέρχεται από πολλές πηγές και μάλιστα μη προφανείς.
Τα αίτια της υγρασίας πρέπει να εντοπίζονται και να αναλαμβάνεται άμεση δράση για τον έλεγχο, περιορισμό ή και εξάλειψή της.
Γενικά μια εσωτερική σχετική υγρασία της τάξεως του 70% ευνοεί ιδιαίτερα την ανάπτυξη της μούχλας.
Η μούχλα στα σπίτια εντοπίζεται κυρίως:
1) Πάνω σε κρύα, αμόνωτα δομικά στοιχεία του εξωτερικού περιβλήματος.
(δοκάρια τοιχεία, κολόνες κλπ. Είναι οι γνωστές θερμογέφυρες).
2) Σε δωμάτια με μεγάλη σχετική υγρασία ιδιαίτερα όταν στερούνται μηχανικού εξαερισμού
(μπάνια κουζίνες, πλυσταριά κλπ

3) Σε υπόγειους χώρους.
Η μούχλα χρειάζεται μεν οξυγόνο αλλά όχι και φως, γιατί δεν περιέχει χλωροφύλλη και συνεπώς δεν κάνει φωτοσύνθεση.
Τα υγρά υπόγεια αποτελούν ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη κι εξάπλωση της μούχλας.
4) Μέσα σε ντουλάπες που είναι σε επαφή με το εξωτερικό περίβλημα του σπιτιού.
5) Πίσω από έπιπλα που βρίσκονται κοντά στο εξωτερικό περίβλημα του σπιτιού.

Προληπτικά και θεραπευτικά μέτρα κατά της μούχλας

Οι μεγαλύτεροι εχθροί της μούχλας είναι η καθαριότητα (συμπεριλαμβάνει και τον καλό αερισμό) και η έλλειψη υγρασίας.
Σαφώς και δεν μπορούμε να βγάλουμε την οργανική ύλη – που αποτελεί τροφή για τη μούχλα – έξω από τα σπίτια.
Τα προληπτικά και τα θεραπευτικά μέτρα πολλές φορές αλληλοεπικαλύπτονται γι’ αυτό θα παρατεθούν χωρίς διαχωρισμό:

1) Αποτροπή συμπυκνώσεων
* Όλοι οι σωλήνες κρύου νερού πρέπει να θερμομονώνονται με τα κατάλληλα υλικά.
* Οι θερμογέφυρες πρέπει να αποφεύγονται κατά το δυνατόν.
Εάν υπάρχουν, πρέπει:
– Να θερμομονώνονται εκ των υστέρων
– Να βάφονται με ειδικές αντισυμπυκνωτικές βαφές (τύπου Dip Αnticondensation).
* ή τουλάχιστον να βάφονται με αντιμηκυτικά χρώματα τύπου Biosheen (θα υπάρχει συμπύκνωση αλλά όχι μούχλα).

2) Άμεσος εντοπισμός και επιδιόρθωση βλαβών στα υδραυλικά δίκτυα.
Οι βλάβες αυτές είναι υπεύθυνες για πολλές και κυρίως μεγάλου βεληνεκούς ζημίες από τη μούχλα.

3) Τακτικός αερισμός
Ο αερισμός διαλύει και απομακρύνει τα μεγάλα φορτία υδρατμών.
Πρέπει να υπάρχει κυκλοφορία του αέρα σε όλα τα ύποπτα για ανάπτυξη μούχλας σημεία όπως π.χ. πίσω από τα έπιπλα.
Το μόνιμο άνοιγμα ενός κουφώματος έστω και κατά 0,5cm βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση.
Μπορεί ο εξωτερικός χειμωνιάτικος αέρας να έχει υψηλή σχετική υγρασία, αλλά οι απόλυτές του τιμές είναι χαμηλές.
Όταν μπαίνει μέσα στο σπίτι, η σχετική του υγρασία πέφτει πολύ συμπαρασύροντας προς τα κάτω τη συνολική εσωτερική σχετική υγρασία.

4) Μείωση και εξορθολογισμός της παραγωγής υδρατμών
Οι υδρατμοί παράγονται κυρίως από τις εξής ανθρώπινες δραστηριότητες:
α’) Μπάνια και κυρίως ντουζ.
β’) Μαγείρεμα.
γ’) Πότισμα εσωτερικών φυτών (περιορίστε τα).
δ’) Στέγνωμα ρούχων κλπ. (κόψτε αυτή τη συνήθεια).
Τα μπάνια και οι κουζίνες πρέπει να έχουν μηχανικό εξαερισμό.
Δεν πρέπει να γίνεται άσκοπη χρήση υγραντήρων.

5) Εντοπισμός εισροής νερού σε δώματα, τοίχους και υπόγεια και άμεση αντιμετώπισή της
Το νερό μπορεί να μπαίνει σε υγρή αλλά και σε αέρια μορφή (υδρατμοί) π.χ. μέσω διάχυσης, μεταφοράς αέριων μαζών από τρύπες και ανοίγματα κλπ. Οδηγίες για τη σωστή στεγανοποίηση θα βρείτε σε άλλες αναρτήσεις αυτού του blog.
Ομοίως θα βρείτε αναρτήσεις σχετικές με τους μηχανισμούς μετακίνησης των υδρατμών.

6) Καθαρισμός επιφανειών – Απόρριψη προσβεβλημένων αντικειμένων
Κάθε επιφάνεια χρειάζεται κατάλληλα καθαριστικά μέτρα και υλικά.
Έως ότου αυτά αποτελέσουν θέμα μελλοντικής ανάρτησης να μας συμβουλεύεστε.
Τα συνηθέστερα καθαριστικά μέσα είναι:
α’) Εξειδικευμένα μυκητοκτόνα όπως π.χ. το Antimousse.
Είναι προτιμότερα γιατί είναι εύκολα στη χρήση και δεν αφήνουν υπολείμματα.
Για δουλειές μικρού βεληνεκούς είναι η δέουσα λύση.
β’) Χλωρίνη (υποχλωριώδες νάτριο 5%). Αραιώστε τη με νερό: ένα ποτήρι σε 3-4 κιλά νερό.
Τα υπολείμματά της πρέπει να απομακρύνονται.
Κοινά απορρυπαντικά (χωρίς όμως αμμωνία) ή φωσφορικό νάτριο (Νa3PO4) μπορούν να προστεθούν στο μίγμα ανάλογα με την τελική του χρήση.
Αντικείμενα που δεν επιδέχονται στεγνώματος και καθαρισμού πρέπει να απορρίπτονται, γιατί αποτελούν εστία περαιτέρω μόλυνσης.

Πηγές : Τεχνικά περιοδικά και φυλλάδια που έχω συλλέξει σε κλαδικές οικοδομικές εκθέσεις, τεχνικά περιοδικά που είμαι συνδρομητής αλλά και η πείρα μου σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος γενικότερα. Παρακαλώ σεβαστείτε τον κόπο της επίπονης διαδικασίας σύνταξης των άρθρων και αν αντιγράψετε μέρος ή όλο το άρθρο, επισυνάψτε ένα σύνδεσμο προς τη σελίδα μας.